top
Romanesco
Groente (Brassicaceae)
ROMANESCO
 
ROMANESCO - Brassica oleracea var. botrytis

ROMANESCO

Romanesco is geen bloemkool, maar wel verwant daaraan. Romanesco behoort net als de bloemkool tot de Brassica oleracea, een grote familie kolen en rapen.

Ten opzichte van bloemkool heeft de romanesco (voluit Brassica oleracea convar. botrytis var. botrytis) een steviger 'bite', en een delicater, notige smaak. De kleur is lichtgroen, tenmisnte wanneer de kool niet aan het daglicht wordt blootgesteld, dan kleurt hij rood. De grote opstaande bladeren voorkomen dat, worden waar nodig net als bij bloemkool gebeurt, omgeknikt om de kool af te dekken. Het eetbare deel, het bloemhoofd, bestaat uit nog ongedifferentieerde bloemknoppen.

De vorm van de romanesco is uniek. Het is een fractal, dat is een meetkundig figuur dat is opgebouwd uit identieke delen die qua vorm overeenkomen met de vorm van de figuur. Zij zijn geordend in een spiraal, de Fibonacci spiraal, waarin dezelfde vorm van bodem naar top in afnemende grootte herhaald wordt.

De bereiding

Romaneco wordt zowel gekookt, gestoomd als rauw gegeten.

BEREIDINGSTIJDEN (KOOKTIJDEN)

koken
ca 10 minuten
roerbakken
ca 9 minuten
stomen
12-14 minuten
frituren (beslagje)
2-3 minuten
 

Houdbaarheid (bewaaradvies)

Romanesco wordt liefst in een open zak bewaard om uitdrogen te voorkomen. In de koelkast is deze zeker een week houdbaar, buiten de koelkast enkele dagen. Na blancheren kan romanesco uitstekend ingevroren worden

Oorsprong en verspreiding

De romanesco is vanouds een wintergroente, vermoedelijk daterend uit de Middeleeuwen. Hij is in de 16e eeuw voor het eerst in Italië gedocumenteerd, de naam is ook Italiaans. Wordt ook torzetto genoemd (de toorts).

Taalkundige aspecten, etymologie

VERTALING ROMANESCO

engels
romanesco broccoli
frans
chou romanesco
italiaans
broccolo romanesco
spaans
romanescu
 

Gezondheidsaspecten

Voedingswaarde, gezondheidsrisico's

Romanesco CONTROLEREN heeft een hoog vitamine C gehalte en bevat veel actieve chemicaliën, zogenaamde phytochemicaliën, glucosinolaten, net als veel kolen. Glucosinolaten geven mosterd, mierikswortel en kool (spruitjes) de typerend bittere smaak.

Rode kool en broccoli zijn de absolute toppers wanneer het gaat om glucosinolaten. De hoeveelheden glucosinolaten verschillen per koolsoort, maar kunnen ook voor verschillende rassen sterk verschillen. De concentratie glucosinolaten tussen het ene en het andere broccoliras kan een factor dertig variëren.

Glucosinolaten lossen op in water. Hoe meer kookwater je weggooit, des te minder houd je er over. Daarbij breken glucosinolaten af door verhitting. Hoe langer je dus kookt, des te minder glucosinolaten houd je over. Stomen en roerbakken leidt tot geen noemenswaardig verlies aan phytochemicaliën.

De kant–en-klare kool in plastic zakjes, blik of glas bevat daarom bitter weinig van deze goede stoffen. Ook in zuurkool zijn glucosinolaten grotendeels afwezig. Het zout waarmee zuurkool wordt behandeld heeft de cellen laten leeglopen, waardoor de glucosinolaten zijn weggelekt. Voorgesneden kool scoort daarentegen redelijk: het snijden van kool doet de gehalten aan glucosinolaten na een paar dagen juist stijgen.

Samenstelling per 100 gram rauw product

25
kcal
( 104,6 kJoule)
2
gram
eiwitten
5,3
gram
koolhydraten
2,4
gram
waarvan suikers
0,1
gram
vet
37
mg
omega-3
11
mg
omega-6
Vitaminen
3,9
µg
vitamine A
0,1
mg
vitamine B1
½
mg
vitamine B3
0,2
mg
vitamine B6
57
µg
vitamine B9
46,4
mg
vitamine C
0,1
mg
vitamine E
16
µg
vitamine K
mineralen
22
mg
calcium
0,2
mg
koper
0,4
mg
ijzer
303
mg
kalium
15
mg
magnesium
0,6
mg
mangaan
0,3
mg
natrium
44
mg
fosfor
1
µg
selenium
 

Bronvermelding update maart 2020

Plant database | The plantlist, Royal Botanic Gardens, Kew and Missouri Botanical Garden Veggipedia | Online groenten- en fruitencyclopedie Nutritionfacts raw cauliflower | Nutritiondata.self.com Nutritionfacts raw green cauliflower | Nutritiondata.self.com Gezondheid brassica | Resource, LUW