De aubergine is wordt onrijp (groen) en rijp (tomaatrood) gegeten. De oogstperiode duurt tot de vroege herfst. Melanzana rossa worden net als uien en knoflook opgebonden om bewaard te worden, en net als chilipepers in strengen - nzertate - aan de huizen gebonden om ze te drogen. Men eet er deze aubergine liefst uit olie of azijn, en ook de bladeren worden gegeten. De aubergine is pittiger en kruidiger dan de westerse aubergines, met een smaak die doet denken aan die van cactusvruchten (Opuntia).

De melanza rossa bevat minder chlorogeenzuur, één van de belagrijkste polyfennolen in aubergines, dan de westerse aubergine (Solanum ) . Lange tijd is gedacht dat dat de voornaamse reden was, waarom de melanza rossa, de Ethiopische aubergine in het algemeen, minder snel verkleurt, maar dat is zeker niet de reden.

De aubergine is vernoemd naar Rotonda, een stad in de provincie Potenza, waar de aubergine vanuit Ethiopië is aangekomen. De aubergine uit Potenza is opgenomen in de Ark van de Smaak, en heeft in 2007 heeft de aubergine Europese bescherming gekregen Denominazione d'Origine Protetta (DOP).

Een plant levert 3 tot 5 kilogram aubergines op.

BEREIDEN

De aubergine is voor alle soorten bereidingen geschikt, en wordt zelfs rauw gegeten. Een beroemd Siciliaans gerecht waarin deze aubergine wordt gebruikt, is caponata.

Houdbaarheid (bewaaradvies)

Omdat de aubergine van origine een tropisch gewas is, bewaar je aubergines (net als bananen) liefst niet in de koelkast. Aubergines zijn gevoelig voor temperaturen onder 10 ° Celsius, daaronder treedt lage temperatuur bederf op.

Bij kamertemperatuur kun je een aubergine, mits vers gekocht, maximaal een week goed houden

Italië streed in 1895 een oorlog met Ethiopië uit. Italië claimde de status van Ethiopië als Italiaans protectoraat, gesteund door Duitsland en Oostenrijk, maar werd geconfronteerd met een brede alliantie van landen (waaronder Rusland, Frankrijk en Groot-Brittanië) die zich verzetten tegen de koloniale aspiraties van Itali&eum;. Deze (eerste) Italiaans-Ethiopische oorlog, die slechts een jaar duurde, zou in 1935 onder Mussolini dunnetjes overgedaan worden. Frankrijk en Groot-Brittanië stonden deze keer niet bepaald pal achter Ethiopië.

Al in de jaren 80 van de negentiende eeuw trokken veel Italianen naar Ethiopië, maar koning Menelik II stond niet toe dat zij grond aan kochten. Na de verovering van het koninkrijk door de troepen van Musolini in 1936 zwol de migratiestroom aan. De families die nog voor het uitbreken van de Tweede Italiaans-Ethiopische oorlog huiswaarts keerden, namen behalve de Ethiopische eetgewoonten ook producten mee naar hun thuisland. Vooral inwoners van de Calabrische Valle del Mercure Daar wordt de Ethiopische aubergine sindsdien verbouwd, in Rotonda, Viggianello, Castelluccio Superiore en Castelluccio Inferiore.

Taalkundige aspecten, etymologie

De lokale benaming voor de aubergine is merlingiana a pummadora.

Niet de vrucht, maar de bloemen en bladeren van de aubergine zijn rijk aan solanine. Eet ze niet.

Samenstelling per 100 gram rauw product