De pasta wordt gebruikt in het noorden van China, in Beijing en noordelijke provincies. De fermentatie vindt plaats volgens eeuwenoude tradities. De Aspergillus oryzae zet zetmeel om in aminozuren. Het recept voor huang jiàng bevat behalve sojabonen, zout en meestal ook tarwemeel.
Het resultaat is een licht zoete pasta.

Er zijn twee methoden om de pasta te maken, van rijpe (shu) en onrijpe (sheng) sojabonen. De benaming heeft helemaal niets te maken met wat gewoonlijk onder rijp of onrijp wordt verstaan. De shu huáng jiàng wordt gemaakt door de sojabonen te roosteren en vervolgens tezamen met meel gemalen te fermenteren. Voor sheng huáng jiàng worden de sojabonen een nacht geweekt, dan gekookt. De eerste fermentatie, de kōji wordt wel 'het gele kind (hauangzi)' genoemd'.

Deze kōji van gele sojabonen is ook in andere producten verwerkt, onder andere van het 300 jaar oude merk Wangzhihe, sojamelk (huáng dòu jiàng) en sojasaus Huáng dòu jiàng yóu

CHINESE BEGRIPPEN

VERKRIJGBAARHEID

Huáng jiàng schijnt zelfs in Hongkong nauwelijks verkrijgbaar zijn. Veelal gebruikt men hoisin als vervanger.