De benamingen van algen, schimmels, en planten vallen onder de autoriteit van de Nomenclatuur sectie van het Internationaal Botanisch Congress, het IBC. Dit congres wordt iedere zes jaar gehouden, en bekachtigt de aanbevelingen van de sectie. De laatste is gehouden in Shenzhen in China in 2017, vandaar dat de naam van de actuele code de Shenzhen code is. Bij deze negentiende versie waren 166 instituten uit dertig landen aanwezig.

De Nomenclatuur sectie is in 1867 opgericht, en aanvaardde toen de eerste regels voor het benoemen van planten, geschreven door Alphonse de Candolle (Lois de la nomenclature botanique)

Wij hanteerden aanvankelijk de Plantlist een practische lijst (working list) onder auspicië van de KEW Royal Botanic Gardens en de Missouri Botanical Garden. Deze omvangrijke database is echter actueel tot 2010, en in 2013 opgevolgd door de World Flora Online (WFO), met alle in de wereld bekende planten.

Er zijn twee codes, de International Code of Botanical Nomenclature (ICBN) en de Code of Nomenclature for Cultivated Plants (ICNCP). Op het eerste gezicht regelkt de ICBN alle in de natuur vorkomende planten en de ICNCP alle geteelde planten, maar in werkelijkheid is er een overlap, zoals met betrekking tot hybriden, die zowel in de natuur als in in cultuur kunnen zijn ontstaan.

Het uitgangspunt is de botanische soort, de naam van de plant, opgebouwd uit de geslachtsnaam en de soortnaam, in het Engels 'species' genoemd. Daarnaast worden begrippen ondersoort 'subspecies of subsp', variëteit, 'varietas of var', subvariëteit, 'subvarietas of subvar', vorm 'forma of f' en ondervorm 'suborma of subf' onderscheiden.