Het zetmeel is wit, omdat de knolletjes geschild worden, alvorens gedroogd en vermalen te worden. Het is zeer fijn zetmeel, met eenzelfde structuur als maizena en tapiocameel. Het wordt ook op dezelfde manier gebruikt, eerst in wat water oplossen en dan pas als bindmiddel toevoegen.

• Origine (land, streek): Azië

• Plantensoort: Eleochorus dulcis-

• Type: zetmeel

• Kleur: wit

• Korrelgrootte: «la 28 μ

• Vetgehalte: 0,5%

• Amylose: 22,5%

• Zetmeel: › 90%

• Allergie: glutenrvij

• Smaak: neutraal

• Aroma: neutraal

• Bindingskarakteristiek: semi-transparant , elastisch

• Bindingstemperatuur: 64-72°

• Omkeerbaarheid: nee

Practische zaken

Aankoop en verkrijgbaarheid

Meel van de Chinese waterkastanje is verkrijgbaar in Aziatische (Chinese) voedingswinkels. Onder de Chinese naam sui ma tai. Het is ook te koop onder de Indiase benaming singhara atta, maar let op, die naam wordt ook gebruikt voor meel van de Indiase waternoot of caltrop, die net als de Chinese waterkastanje singhara wordt genoemd.

Culinair gebruik en bereiding

Waterkastanjemeel wordt net als maizena gebruikt om sauzen te binden en om een knapperig afbakkend beslag te maken voor fritures met een knapperig korstje. Het is ook geschikt om glutenvrij brood mee te bakken.

In India wordt het vooral gebruikt in de vastentijd. Tijdens Chaitra Navartri bijvoorbeeld, twee negendaagse vastenperiodes in de lente en de herfst. In het Phalahar dieet tijdens de vastenperiode zijn granen verboden, vandaar het gebruik van meelsoorten zoals kuttu atta (boekweit), rajgira atta (gierst) en singhara atta. Hiervan worden platbroden als parantha's, vada's en puri's gebakken.

Een beroemd dim sum gerechtje in China is waterkastanjecake, ma tai gou. Het wordt gemaakt van een mengsel van water, waterkastanjes, waterkastanjemeel en suiker, dat gekookt en gestoomd wordt, waarbij het okergeel kleurt.