Alleen de verse, groene paprika valt onder de Europese beschermde geografische aanduiding "Pemento de Oímbra". Hij wordt groen geplukt en aangeboden, soms ook rijp en rood, om geroosterd en geconserveerd te worden. Op het gebied van conserveren bestaat in de regio een lange traditie, die van generatie op genereatie wordt overgedragen. Het gebeurt vaak thuis, op ambachtelijke wijze. De Oímbra is van half april tot eind oktober op de markt, afhankelijk van de weersomstandigheden.

De naam van de geografische aanduiding " Oímbra " is een naam die overeenkomt met de provinciestad van Verin, Ourense waarin de teelt van paprika begonnen is, en waar nog altijd het centrum van de teelt ligt. Buiten de regio komt deze parikasoort niet voor. Het productiegebied omvat de hele provincie van Verin Ourense die bestaat uit de gemeenten Oímbra, Verin, Castrelo do Val, Monterrei, Cualedro, Laza, Rios en Vilardevos. De jaarproductie is bescheiden, circa 250 ton, en vormt tezamen met de wijnproductie in de regio Monterrico de pijlers waarop de agro-economie van de streek rust.

Taalkundige aspecten, etymologie

Over de hele wereld worden de namen paprika en peper door elkaar gebruikt. Hieraan is de onterechte naamgeving door Christopher Columbus naar gewone peper debet. Zo kan het zijn dat paprika’s in Amerika zowel belllpepper als paprika worden genoemd, ze in Zwitserland pepperoni heten en in Italië peperoncini en in Frankrijk poivron. De Spanjaarden zelf gebruiken nog altijd het woord pimientos voor de paprika, waarvan het woord pimentón voor paprikapoeder is afgeleid. Zoals men ze in Japan als Korea pimang respectievelijk piman noemt.