In de Mongoolse keuken onderscheidt men rood en wit voedsel. Rood voedsel is hoofdzakelijk vlees: schapen, hazen, herten. Wit voedsel is melk. Zoals men in Mongolië zegt: er zijn wel honder manieren om melk te eten. Één daarvan heet 'melk kauwen', op zijn Mongools zhuhe genoemd. Nǎi dòufu 奶豆腐 is een typisch voorbeeld van kauwbare melk.

De kaas wordt gemaakt van ontvette yoghurt. De yoghurt wordt in een doek gedaan, om uit te lekken. Traditioneel wordt de yoghurtmassa ingekookt om nog meer vocht te onttrekken. Er ontstaat een plakkerige massa, die in blokken of blokjes wordt gesneden en in de zon te drogen wordt gelegd.

Tegenwoordig gebruikt men ook de perstechniek om de yoghurt te comprimeren. Dat gebeurt in mallen, waarin een stempel is gegraveerd. De vorm varieert van blokken tot 'mooncakes'. Men eet de hú rǔ dá, gemengd met goudgeel gebakken rijst en suiker, als dessert.

Hú rǔ dá is een beschermde naam. De bescherming bestaat uit een geografische indicatie (GI), zoals Europa en een groeiend aantal landen buiten Europa, waaronder China, kent. De producent van de beschermde kaas is Zhèng lán qí, genoemd naar de (blauwe) vlag van Mongolië.

• Origine (land, streek): Binnen-Mongolië

• Beschermd product: ja, Beschermde geografische indicatie (China)

• Familie: -

• Melk: rauwe of gepasteuriseerde koemelk

• Type: verse kaas

• Vorm: variabel

• Gewicht(en): variabel

• Kleur: wit (rauwmelks) tot crême

• Textuur: diverse rijpingsgraden

• Vetgehalte:

• Korst: geen

• Smaak: licht zurig

• Aroma:  

• Vegetarisch: nee

• Producent(en): Zhèng lán qí (blauwe vlag)

• Benaming(en): huriua, nǎi dòufu