Het recept is Egyptisch, en door de eeuwen heen geëvolueerd van een eenvoudige mix van noten, kruiden en zout, tot de ingewikkeldste smaakcombinaties.

Komijn, koriander en kaneel waren de Oude Egyptenaren niet vreemd. Het land lag op het kruispunt van de specerijenhandel. Peper kwam er aanvankelijk niet aan te pas, zou pas veel later komen. De combinatie van komijn, koriander en kaneel gemengd met grof zout, noten en knoflook was een ideale combinatie met brood (bijvoorbeeld lavash) en olie. Ook te gebruiken als droge marinade (rub) voor vlees.

Duqqa betekent 'stampen', als in vijzelen. En afgezien van het roosteren van de ingrediënten is dat het enige dat je er voor hoeft te doen. Hieronder drie recepten voor duqqa. De eerste is te beschouwen als het basisrecept, ook geschikt als rub. De tweede is heerlijk notige versie dat als hapje bij een drankje (thee of alcohol) geserveerd wordt, met rauwe groente of op een nog warm vers lavash-toastje, dat royaal is ingesmeerd met olijfolie en daarna met duqqa bestrooid.

In Palestina wordt in duqqa ook geroosterde tarwe(korrel) en kikkererwt gebruikt. Het derde recept is dat voor deze Palestijnse duqqa. In het Chinese Xi'an hebben we ervaren hoe een heel eenvoudige 'duqqa' van alleen geroosterde sesam, komijn en zout fantastisch combineert met gekookte of gebakken kwartel-eitjes, al dan niet op een prikkertje (boboji)

Varieer gerust. Behalve bij brood is duqqa ook heerlijk over andere groenten, zoals heerlijk zoete bietjes, maar ook over een salade.

Samenstelling per 100 gram rauw product (zonder schil)