Guajillo
Capsicum annuum var annuum mirasol
De gaujillo is de gedroogde versie van de mirasol-peper. Het is een fruitige en vrij milde peper, die onder meer in moles, salsa's en marinades wordt gebruikt.
Guajillo of huajilla is ook de naam van de Senegalia berlandieri, een plant die in de woestijngebieden van Zuidwest-Texas en Mexico voorkomt, en die familie is van de acacia.
Soms worden de mirasol - een Capsicum annuum - verward met de ají amrillo, een capsicum baccatum. Een merkwaardige vergissing want zowel qua sterkte als qua kleur verschilen beide nogal. De (aj´) mirasol is de gangbare chilipeper in de Peruaanse keuken, waar hij hoofdzakelijk vers wordt gegeten. In de Mexicaanse wordt daarentegen vooral de gedroogde versie gebruikt.
Het is een milde chili van het anaheim-type, zeer mild, 2.500-5.000 Scoville eenheden, milder nog dan de jalapeño.
De mirasolchili draagt veel vruchten, die donkerrood tot koperkleurig rijpen. Een volgroeide peper is een centimeter of tien lang en 2,5 tot 3 cm breed. De vrucht groeit rechtopstaand, vandaar de naam, die 'kijkend naar de zon' betekent. De smaak is uniek, wordt zelfs delicaat genoemd, en doet denken aan een combinatie van 'thee' en kruisbessen.
De guajillo wordt in één adem genoemd met de cascabel, de gedroogde 'chile bole', een kersvormige chilipeper. Beide maken een ratelend geluid wanneer geschud, doordat de zaden én veel ruimte hebben én de schil vrij hard is.
De mirasolpeper is een populaire chilipeper in de Mexicaanse cultuur die algemeen bekend is voor het maken van traditionele Mexicaanse mole-sauzen. De naam betekent in het Spaans "kijkend naar de zon", omdat de pepers rechtop aan de plant groeien en letterlijk naar de zon kijken terwijl ze aan de plant groeien. U kent de mirasol-paprika misschien van de gedroogde variant, de guajillo-paprika, die veel gebruikelijker is en enorm populair in de Mexicaanse keuken.
Deze chilipepers worden soms ook de travieso chile ("ondeugende chilipeper") of chile Trompa ("olifantenslurf") genoemd.
Culinair gebruik en bereiding
Mexicaanse gerechten waarin de guajillo wordt gebruikt zijn onder andere mole en adobada. Ze worden ook met kaas (queso Chihuahua or queso Oaxaca) gevuld, chile relleno.
In Peru worden de Ají mirasol en Ají amarillo tezamen met Huacatay (zwarte munt) gebruikt in de saus voor Ocopa.
Guajillo of huajilla is ook de naam van de Senegalia berlandieri, een plant die in de woestijngebieden van Zuidwest-Texas en Mexico voorkomt, en die familie is van de acacia.
Soms worden de mirasol - een Capsicum annuum - verward met de ají amrillo, een capsicum baccatum. Een merkwaardige vergissing want zowel qua sterkte als qua kleur verschilen beide nogal. De (aj´) mirasol is de gangbare chilipeper in de Peruaanse keuken, waar hij hoofdzakelijk vers wordt gegeten. In de Mexicaanse wordt daarentegen vooral de gedroogde versie gebruikt.
Het is een milde chili van het anaheim-type, zeer mild, 2.500-5.000 Scoville eenheden, milder nog dan de jalapeño.
De mirasolchili draagt veel vruchten, die donkerrood tot koperkleurig rijpen. Een volgroeide peper is een centimeter of tien lang en 2,5 tot 3 cm breed. De vrucht groeit rechtopstaand, vandaar de naam, die 'kijkend naar de zon' betekent. De smaak is uniek, wordt zelfs delicaat genoemd, en doet denken aan een combinatie van 'thee' en kruisbessen.
De guajillo wordt in één adem genoemd met de cascabel, de gedroogde 'chile bole', een kersvormige chilipeper. Beide maken een ratelend geluid wanneer geschud, doordat de zaden én veel ruimte hebben én de schil vrij hard is.
De mirasolpeper is een populaire chilipeper in de Mexicaanse cultuur die algemeen bekend is voor het maken van traditionele Mexicaanse mole-sauzen. De naam betekent in het Spaans "kijkend naar de zon", omdat de pepers rechtop aan de plant groeien en letterlijk naar de zon kijken terwijl ze aan de plant groeien. U kent de mirasol-paprika misschien van de gedroogde variant, de guajillo-paprika, die veel gebruikelijker is en enorm populair in de Mexicaanse keuken. Deze chilipepers worden soms ook de travieso chile ("ondeugende chilipeper") of chile Trompa ("olifantenslurf") genoemd.Culinair gebruik en bereiding
Mexicaanse gerechten waarin de guajillo wordt gebruikt zijn onder andere mole en adobada. Ze worden ook met kaas (queso Chihuahua or queso Oaxaca) gevuld, chile relleno.
In Peru worden de Ají mirasol en Ají amarillo tezamen met Huacatay (zwarte munt) gebruikt in de saus voor Ocopa.
Oorsprong en verspreiding
De teelt in Mexico is geconcentreerd in het centrum van de staat Veracruz in het stroomgebied van de Papaloapan. Daar en op enkele andere locaties is ongeveer 40.000 hectare uitsluitend bestemd voor de teelt van de jalapeño. Het productiegebied van de chipotle meco bevindt zich in het noorden van Mexico, dat van de tipico in Centraal en Zuid-Mexico.
Taalkundige aspecten, etymologie
Volgens een aantal bronnen is de benaming guajillo een samenvoeging van de Náhuatl (taal van de Azteken) woorden chilli en huäxin, een naam die voor een aantal bonenplanten wordt gebruikt, zoals huarango of algarroba (Prosopis pallida).
Guajillo zou bovendien de verkleinvorm kunnen zijn van guaje, ook een boon, van de Leucaena esculenta of witte mimosa. Het verband tussen de bonen en de chili is onduidelijk, tenzij het de uiterlijke overenkomst tussen de eetbare, gedroogde peul van de witte mimosa en de gedroogde chili betreft, beide koperkleurig rood.
Mirasol betekent 'kijk naar de zon', waarmee wordt gedoeld op de stand van de chilipepers, die staan en niet hangen, en de zon in de ogen lijken te kijken. De peper wordt wel de travieso-peper genoemd, wat stoute peper betekent.
