De oorsprong van de lenterol is China, waar hij onderdeel uit maakt van Hánshí jié, het 'koud-eten-festival', ontstaan onder de Oostelijke Jin-dynastie, en ieder jaar begin april gehouden. In China heeft de lenterol veel gezichten en veel benamingen, zoals báobǐng juǎn 薄饼 of bǐng juǎn, po̍h-piá (薄餅) of cheúng fan.

Vroeger werden de lenterolletjes in China gemaakt met een mengsel van vijf symbolische lentegroenten, wuxin pan genoemd: lente-ui, knoflook (solo), prei, koriander en kool, gewikkeld in een lapje van gestoomde, gestampte rijst. Nog altijd worden lenterolletjes met deze vulling gemaakt met Hánshí jié (het koud-eten-festival), maar meestentijds kiest men zijn eigen vulling, zoals de keizers destijds deden, en naar draagkracht, want lenterolletjes zijn alledaags voedsel. De wikkel heeft door de eeuwen heen een enorme ontwikkeling doorgemaakt, gestoomde vellen van rijstbeslag en tofuvellen, via dunne gebaken flensjes van rijstemeel of tarwebloem, tot de rijstpapieren wikkels in Vietnam.

De lenterol is in de afgelopen eeuwen over de regio verspreid door de Hokkien die met hun jonken naar landen trokken aan en rond de Zuid-Chinese zee, zoals Taiwan en de Philippijnen. Later namen ook migranten naar Europa en de Amerika's de lenterol mee. Niet dat krokante sigaartje met wat kool en wortel, dat Vietnamees stalletjes hier verkopen. In deze 'springrolls' speelt groente geen enkele rol, de spaarzame vulling (gemiddeld minder dan vijf gram) bestaat vooral uit kool en wortel. Deze dim-sum mini-loempia's, want dat zijn het, worden onder andere geproduceerd in Qīngdǎo, 薄饼, de Chinese havenstad die bekend is om zijn Tsingtao-bier.

Het ware karakter van de lenterol is samen te vatten onder de term vers: verse groenten zoals kool, wortel en jicama, gecombineerd met vers bereid rund- of varkensvlees, garnalen en wat dies meer zij.

Benamingen in diverse westerse talen