Het is een slijmstof in de celwanden vanm bruinwieren, zoals agar en carrageen in die van roodwieren. Gedroogde wier kan voor 40 gewichtsprocent uit fucoidan bestaan. Het is de gladde substantie die zich als een beschermende huid op het wier bevindt. Fucoidan is in water oplosbaar, beter in warm of heet dan in koud water.

Fucoidan is in 1923 door prof Kylin van de universiteit van Uppsala in Zweden ontdekt in het slijm van kombu. Hij ontdekte dat het slijm een stof bevat die rijk is aan gesulfateerde fucose of methylpentose, een enkelvoudige suiker (niet te verwarren met fructose), naast galactose, mannose en xylose. Hij noemde het fucoijin (fucose-houdende stof), maar die naam is naderhand gewijzigd omdat de conventie is dat de namen van ongesubstitueerde polysacchariden op -an eindigen.

Wij houden ons op de site verre van niet of nauwelijks onderbouwde gezondheidsclaims, maar heel soms wijden we er desondanks enkele woorden aan. Over fucose bijvoorbeeld, dat in veel bronnen - geheel ten onrechte - een essentieel suiker wordt genoemd. Let op: suikers zijn nooit essentieel, brandstof wel, bijvoorbeeld voor de hersenen.