Bronvermelding 
- |
- Anacardiaceae |
- Mangifera |
- Mangifera indica |
- Sindhri mango |
Sindhri mango
Het is de meest prominente mango naast de Indiase alphonso, die wordt beschouwd als de koning der mango's. De sindhr wordt dan ook de 'koningin' genoemd. Zij komt uit Sindh, een provincie in het westen van Pakistan. Het centrum van de teelt in deze provincie is Mirpur Khas, maar ook noordelijker in Sindh wordt de sindhr verbouwd, zoals in de regio's Rahim Yar Khan en Multan. Hoe noordelijker de herkomst van de sindhr, hoe later deze rijpt - en hoe minder uitgesproken de smaak.
De sindhri is een mono-embryonale mango, zoals de meste mango's van het indisch subcontinent. Qua verschijningsvorm lijkt hij op de alphonso. De vrucht past in je hand, weegt nog geen tweehonderd gram, en is plat en niervormig. De schil is dun, en heldergeel. Het vruchtvlees is saffraankleurig, en heeft een boterige textuur, niet vezelig. Hoewel de sindhri wordt aangeprezen als de allerzoetste mango (Guiness Book of World records 1995) heeft de vrucht een Brix van slechts 6,5-7,5° (afhankelijk van rijpingsgraad), beduidend lager dan de chaunsa en de alphonso (11 resp 15°).
Practische zaken
Aankoop en verkrijgbaarheid
Het sindhri-seizoen is in de maanden mei (regio Sindh) tot juli (regio Multan). Wanneer de vrucht onrijp is geplukt en moet narijpen, zal de kleur van het rijpe vruchtvlees bleker blijven, dan wanneer de vrucht aan de boom is gerijpt. Help de onrijpe vrucht na te rijpen door haar in een papieren zak te doen.
Wanneer de schil zijn glans kwijt is, en begint te rimpelen, is de vrucht rijp genoeg om gegeten te worden.
Culinair gebruik en bereiding
De sindhr is bij uitstek handfruit.
Houdbaarheid (bewaaradvies)
Bewaar een mango nooit in de koelkast, behalve wanneer hij volledig gerijpt is. Bewaar de rijpe vrucht hoogstens enkele dagen in de koelkast, beschermd tegen uitdroging. Gesneden mango kan goed ingevroren worden.
Oorsprong en verspreiding
De mango wordt als sinds de het begin van de jaartelling verbouwd op het Indisch subcontinent (India, Pakistan ook Sri Lanka, Bangladesh en Nepal) en Indo-Birma, een biodiversiteitshotspot die de Andamanen, Buthan, Myanmar, Laos, Cambodja, Vietnam en het zuiden van China omvat. Op het Indisch subcontinent domineren de mono-embryonale mango's, in Indo-Birma de poly-embryonale mango's.
Pakistan ligt in het noordwesten van het subcontinent, en maakt van oudsher deel uit van opeenvolgende bestuurlijke entiteiten. Pas sinds 1947 is Pakistan een zelfstandige natie, begrensd door Iran, Afghanistan en India. Sindh grenst aan de provincies Balochistan (westrzijde) en Punjab(noordzijde), aan de noordzijde Punjab, en aan de oostzijde het Indiase Gujarat en Rajasthan.
De belangrijkste teeltgebieden in Pakistan zijn Punjab (Multan, Bahawalpur, Muzzaffargarh en Rahim yar Khan) en Sindh (Mir pur Khas, Hyderabad en Thatta). In Sindh is het een maand eerder warm dan in Punjab, waardoor de mango's uit Sindh eerder op de markt komen. In de zomer rijpen de mango's daar bij 45%° !
Pakistan produceerrt jaarlijks rond 1,8 miljoen ton mango's op bedrijven die variëren van slechts enkele hectares tot bedrijven van honderden hectares. De reputatie van Pakistan's mangoteelt zijn niet geweldig, naar schatting 30% van de oogst gaat verloren tussen oogst en afnemer. Groot-afnemer van Pakistaanse mango's zijn de Verenigde Arabische Emiraten, die de spil zijn in de distributie van mango's in de regio.
