De peulen zijn 10 tot 30 cm lang, soms recht, soms gekromd. Ze rijpen aan de boom. Een rijpe peul is dieprood, bijna zwart en heeft een leerachtige schil. De peul wordt geoogst wanneer hij rijp is, maar niet veel later dan dat. Wanneer de peulen doorrijpen, nemen ze veel vocht op en zijn ze ongeschikt geworden voor consumptie.

De peulen zijn breed en plat en bevatten een groot aantal boonvormige zaden. Deze zaden (bonen) zijn omhuld door een beschermende pulp. Deze bestaat voor ruim de helft uit suiker (sucrose, glucose, fructose en maltose), en bevat cellulose, hemicellulose en tanninen. De pulp is bovendien eiwitrijk en bevat veel mineralen.

Lokaal worden de peulen ook vers gegeten, maar het merendeel van de oogst wordt gedroogd, alvorens deze te verwerken.

Benamingen in diverse talen

Practische zaken

Aankoop en verkrijgbaarheid

In landen rond de Middellandse is de carob een algemeen verkrijgbaar product. In ons land (nog) niet. Je kunt er het best grotere hoeveelheden van kopen. Richtprijs: € 5,00 per kilogram.

Culinair gebruik en bereiding

Om de knalharde, gedroogde peulen te kunnen verwerken, worden deze eerst 20 minuten in water gekookt, zodat ze voldoende water kunnen opnemen om gesneden te kunnen worden. Het koken is niet bedoeld als garingsproces. Snijd de peulen dan overlangs - over de naad - doormidden, zodat de zaadjes verwijderd kunnen worden.

Snijd de lege peulen in stukjes of maal ze grof in de keukenmachine, in beide gevallen om ze daarna weer goed te laten drogen. Neem daar de tijd voor. Let op: tijdens het malen kan de carob zo warm worden, dat de suiker in de peulen kan gaan caramelliseren!

Maal de droge carobpeulen tot meel en verwerk dat in je gerechten. Je hebt tweemaal zo veel carob nodig als cacao in een gerecht, maar minder suiker. Carobmeel bevat geen caffeïne of theobromine, en is minder calorierijk dan cacao. De smaak wordt wel vergeleken met die van melkchocolade.

In diverse landen wordt de carob gebruikt om een infuus (thee) van te trekken, onder andere op de eilanden Kreta en Malta. In Malta wordt er ook een alcoholische drank van gemaakt, die Harubba heet, naar de peul die in het Maltees il-harubba wordt genoemd. In Turkije wordt van de peulen, inclusief zaden, een infuus getrokken waarvan pekmez, een melasse-achtige siroop wordt gemaakt door het infuus in te dikken, zonder toevoeging van suiker.

De Johannesbroodboon is rijk aan eiwitten (23-34%) en koolhydraten (55%). Daarnaast bevat hij calcium, zink, fosfor, magnesium, koper en nikkel. De zaden bevatten het cyanogene glycoside canatoxine. Mits op de juiste wijze bereid is daaraan geen gezondheidsrisico verbonden. Voor de voedingswaarde van producten van de johannesbroodboon verwijzen we naar de afzonderlijke artikelen.