De kudzu is een woekerende, snelgroeiende klimmer, die schadelijk is voor andere bomen of struiken doordat hij ze het licht ontneemt, of doordat bestaande planten onder het enorme gewicht van de plant bezwijken. De plant kan immers 20-30 meter hoog worden, met een beetje hulp van aanwezige bomen.

Eén enkele plant kan tot wel 30 ranken vormen. En hij klimt niet alleen, hij kruipt ook, en groeit al met al zo'n 20 meter per seizoen.

Aanvankelijk werd de plant Pueraria lobata genoemd, maar eind jaren 80 van de vorige eeuw is de huidige botanische naam vastgesteld: Pueraria montana var lobata, de enige Pueraria die ook buiten Azië voor komt.

De bladeren van de kudzu zijn vrij groot, 8 tot 20 cm breed, en behaard. De paars-blauwe bloemen zijn pluimvormig, 10 tot 25 cm hoog, bestaande uit tot 80 bloemen. Ze geuren aangenaam,naar druiven. De vruchten (peulen) van de kudzu zijn bruin en behaard. Iedere peul bevat zichtbaar circa tien roodbruine zaden.

De plant heeft een uitgebreid wortelstelsel, met rhizomen die 10 tot 20 cm dik zijn en meters lang. Gemiddeld weegt de kudzu-wortel zo'n 30 kilogram, maar wortels van meer dan 150 kilogram komen ook voor. De plant vermeerdert vanuit deze rhizomen, maar ook uit vanuit stengelknopen en soms uit zaad.

Hoewel de plant ook wordt verbouwd, oogst men de wortels op grote schaal van de wilde plant. Dat is een behoorlijke klus, en één van de redenen waarom kudzu-zetmeel zo duur is. Want ook de productie van het zetmeel is tijdrovend.

De oogst begint wanneer de wortels boordevol zetmeel zitten (zo'n 13% gemiddeld), meestal in december. Wanneer de weersomsandigheden ongunstig zijn geweest en de plant heeft nagalaten zijn reserves volledig op te bouwen, kan besloten worden de oogst over te slaan of uit te stellen. De laatste oogsten vinden in de maand maart plaats, voordat de plant zijn reserves aan spreekt.

Practische zaken

Aankoop en verkrijgbaarheid

In ons land is alleen kudzumeel verkrijgbaar. In Azië eet men ook de bloemen, de jonge bladeren en de scheuten.

Culinair gebruik en bereiding

De kudzu-wortel bevat 15-35% zetmeel, dat tot poeder verwerkt wordt. Het poeder is verkrijgbaar als bindmiddel en verwerkt in producten als kudzu-noedels, kudzu-kiri.

De bloemen worden gebruikt om gelei van te maken. Wortels, bloemen, en bladeren van de kudzu bevatten antioxidanten. In China snijdt men de wortels in brokjes, waar men een thee van trekt, die vooral medicinaal wordt gebruikt.

De bladeren zijn voedzaam, maar aan de taaie kant. Snijd ze daarom fijn en kook ze. De scheuten kunnen zowel rauw als gekookt gegeten worden. Het is raadzaam ze kort te blancheren en snel teriug te koelen.

De kudzu is in veel landen geïntroduceerd, behalve in grote delen van Azië, ook in Zuid-Amerika en Afrika. In Europa komt de soort voor in Italië, Zwitserland, Rusland en Oekraïne.

De kudzu wordt verbouwd in Japan, in het noorden van de Philppijnen, in de hooglanden van Nieuw Guinea en in Nieuw Caledonië. Aanvankelijk werd de plant ook voor zijn vezels verbouwd, om touw van te maken, maar tegenwoordig gebeurt dat niet meer. In de dertiende eeuw maakte men er zelfs kleding mee.

Taalkundige aspecten, etymologie

De Nederlandse benaming kudzu is afgeleid van het Japanse kuzu, dat klimplant betekent, en verwijst naar Kudzu, een gebied op het eiland Honshu, nabij Nara. Het zetmeel wordt hon-kuzu genoemd, 本葛　 of 本くず.

Vertaling kudzu

Dat gebeurt overal ter wereld, maar nergens in die mate als in Australië en de zuidoostelijke staten van de VS, waar de plant als invasief wordt beschouwd en bestreden. De VS maakten in 1876 kennis met de kudzu. Japanners presenteerden de plant op de Centennial Exibition in Philadelphia. De plant maakte indruk, en werd in de VS geïntroduceerd als gewas voor veevoer. Kudzu werd beschouwd als de oplossing voor de uitgeputte katoen- en tabaksplantages in de jaren dertig van de vorige eeuw.

In de jaren veertig zochten technici naar een beplanting die geschikt was om erosie te voorkomen op de steile hellingen ter plekke van de doorsnijdingen in het landschap door nieuw aangelegde wegen en spoorwegen. Ook hun oog viel op de kudzu. Er werden miljoenen planten uitgezet, zonder enige notie te hebben van de mogelijke gevolgen daar van. De kudzu ontpopte zich als een ware plaag, van North Dakota tot Florida.

De plant is moeilijk te bestrijden omdat hij diep wortelt en het hele wortelstelsel verwijderd moet worden om van een plant af te komen. Wanneer je de plant in het wild tegenkomt, wees dan voorzichtig met er van te eten, wanneer de kans groot is dat de plant met herbiciden bespoten is.