Om een misverstand direct uit de wereld te helpen, zemelen bevatten geen kaf! Het kaf behoort niet tot de vrucht, maar beschermt deze, en is niet geschikt voor consumptie.

Tijdens het maalproces van het graan worden de vezelrijke delen van de vrucht - gemiddeld meer dan 15% van het gewicht van de tarwekorrel - gescheiden van het zetmeel. Daardoor wordt het meel zuiverder, verbeteren de bakresultaten, en neemt het risico van ranzig worden af, immers zemelen zijn niet aleen velrijk, maar ook rijk aan olie.

Zemelen zijn koolhydraatrijk. Ze bestaan voor 24% uit cellulose, maar voor het grootste deel uit de hemicellulose - polysaccharide - arabinoxylaan. Beide suikers zijn verantwoordelijk voor de steigheid van de zaadhuid en de vruchtwand. Arabinoxylaan komt evengoed voor in de zemelen van rogge, gerst, haver, rijst, sorghum, maïs en gierst en in bamboescheuten. Vooral in tarwe en rogge, in iets mindere mate in gerst, haver, rijst en sorghum.

Het arabinoxylaan-gehalte in het aleuron en de vruchtwand is ongeveer gelijk: in het aleuron 65% en in de vruchtwand 70%. Arabinoxylaan oligosacchariden zijn het voornaamste bestanddeel in WBE, een extract van tarwezemelen (wheat bran extract) dat als vezel-ingrediënt wordt toegevoegd aan ontbijtgranen, graanrepen, zuivelproducten en producten op basis van zuivel, bier en vlees en vleesproducten.

Vertaling tarwezemel(en)

De celluslose en hemicellulose in de vezelrijke tarwezemelen zijn niet-verteerbaar. Ze komen daardoor onverteerd in de dikke darm terecht, waar we van hun opnemend vermogen profiteren in onze stoelgang. Meer over voedingsvezels leest u in ons artikel Voedingsvezels.

Samenstelling per 100 gram rauw product (ZONDER SCHIL)