BORLOTTO DI SALUGGIA
Het is een afstammeling van de Colombiaanse cargamento, en staat bekend als een borlotti zaden met een zeer dunne huid. De Phaseolus vulgaris 'Saluggia' is een stamslaboon van het dwergtype (nano), die zo'n halve meter hoog wordt. Hij vormt licht gebogen peulen. Onrijp zijn de peulen groen-geel, naderhand kleuren ze tot ze wit zijn, met net als de zaden roze-rode vlekken. De zaden zijn 8-9 mm in doorsnede en er zitten er 150 van in 100 gram (gedroogd).
De oogst in Saluggia vindt plaats tussen 1 september en 10 oktober, afhankelijk van de weersgesteldheid, om de bonen in de buitenlucht te kunnen drogen. Het merendeel van de bonen komt als gedroogde boon op de markt.
Andere Italiaanse borlotto-variëteiten zijn de Fagioli di Lamon (IPG), de Toscaanse Fagiolo borlotto di Maremma en de Ligurische Fagiolo borlotto di Mangia .
PEULVRUCHTEN KOKEN
Klik hier voor een uitgebreide beschrijving van de bereiding van gedroogde bonen in zijn algemeen. Hierin staat alles wat u weten moet over het wel of niet weken van bonen, het waarom, over het koken en over het schuimen van bonen. Lees dit artikel beslist, het is ook van toepassing op borlotti. Eet ze nooit rauw.
Een lokaal gerecht in Saluggia is pansicia, een gerecht dat het midden houdt tussen een risotto en soep.
BEREIDINGSTIJD (KOOKTIJD)
VERKRIJGBAARHEID EN AANKOOP
Daar de Saluggia-boon op zich zelf geen beschermde soort is, maar de teelt, worden Saluggia-bonen ook buiten Saluggia, zowel elders in Italië, als in Zuid-Amerika en China verbouwd. De beschermde teelt is kleinschalig en relatief duur, door beperkjte mechanisatie-mogelijkheden.
HOUDBAARHEID, BEWAREN
De Saluggia is overwegend gedroogd te koop, en is vrijwel onbeperkt houdbaar. Voorkom echter om gedroogde bonen langer dan een jaar te bewaren, en reken erop dat de kooktijd van oudere bonen langer zal zijn dan van vers geoogste bonen.
Oorsprong en verspreiding
De boon is er altijd verbouwd geweest. De teelt is in het begin van de twintigste eeuw gecommercialiseerd, en van groot belang geworden voor de streek. De boon staat sinds twintig jaar zeer in de belangstelling,. Net als in veel regio's proberen de liefhebbers en telers van de boon, het product op alle manieren te promoten en te beschermen. Dat gebeurt sinds 1998 in georganiseerde vorm door het Consorzio di tutela del fagiolo di Saluggia.
In het jaar 2000 is de boon opgenomen in de nationale lijst van streekproducten. Doordat de boon zelf niet beschermd is, maar de teelt en de naamvoering, zijn er het hele jaar door 'saluggia-bonen' op de markt, zelfs afkomstig uit China.
Saluggia ligt in de Piemontese provincie Vercelli, die deel uit maakt van de uitgestrekte rijstvelden op de Povlakte. De bonen worden verbouwd op grond waar gerst, soms ook tarwe wordt verbouwd. Dankzij de korte cyclus van de boon wordt deze direct na de gerstoogst in juni ingezaaid.
