De kievitsboon is net als de borlotto een 'gewone boon', de Phaseolus vulgaris . De kievitsboon is te herleiden tot de Midden-Amerikaanse stam van de Phaseolus, de Phaseolus aborigineus. de borlotto niet. Hoewel de borlotto als een kievitsboon wordt beschouwd, is deze dat niet. De borlotto (meervoud: borlotti) is net als de (borlotto) saluggia een afstammeling van de Columbiaanse cargamento.

Alubia vasco

De oudste teelt in Europa is die van de Baskische alubia, waaronder de dieppaarse Alubia pinta Ávalese en de witte Alubia arrocina.

Practische zaken

Aankoop en verkrijgbaarheid

Kievitsbonen zijn vrij algemeen verkrijgbaar. Voor de aankoop van specifiieke soorten, zoals de `Baskische alubia's is internetwinkelen een uitkomst.

Culinair gebruik en bereiding

Klik hier voor een uitgebreide beschrijving van de bereiding van gedroogde peulvruchten in zijn algemeen. Hierin staat alles wat u weten moet over het wel of niet weken van bonen, het waarom, over het koken en over het schuimen van bonen. Lees dit artikel beslist, het is ook van toepassing op kievitsbonen. Eet ze - gedroogd of vers - nooit rauw.

Houdbaarheid

Ook kievitsbonen zijn gevoelig voor vochtverlies. Verse bonen zijn stevig en zonder verkleuringen. Wanneer een spekboon verdroogt, is dat direct zichtbaar en voelbaar aan de peul, deze wordt slap. Bescherm de verse peulen daarom tegen uitdrogen door deze te verpakken in een vochtige doek, geperforeerde plastic of papieren zak, en ze in de koelkast te bewaren. Dan zijn de bonen bij 2-4 ° zeker vier-vijf dagen houdbaar.

Taalkundige aspecten, etymologie

De Nederlandse naam kievitsboon is vanzelfsprekend een verwijzing naar het uiterlijk van een kievitsei. Pinto is de naam van een gevlekt paard. De kievitsboon heet in het Spaans frijol pinto, pinta (Baskisch) of alubia. Andere benamingen zijn poroto frutilla (Spaans-sprekend Zuid-Amerika) en feijão carioca (Portugees).